Een bezoek aan Boston: Georges Island en Fort Warren

Boston, de hoofdstad van de Amerikaanse staat Massachusetts, ligt aan de oostzijde van de Verenigde staten, aan de Atlantische oceaan. Feitelijk ligt Boston in een baai, waarin ook een groot aantal eilanden te vinden is, aangeduid als ‘haveneilanden’. Een van deze haveneilanden is Georges Island, een eiland waar ook het historische Fort Warren te vinden is.

Haveneilanden

Voor de kust van Boston, in de baai van Massachusetts zijn ruim vijftig eilanden en schiereilanden te vinden. Tegenwoordig maken deze eilanden deel uit van het Boston Harbour Islands National and State Park, en worden veelal voor recreatieve doeleinden gebruikt. Maar naast alle recreatieve mogelijkheden is er op de haveneilanden ook historie te vinden. Hiervoor breng je een bezoek aan Georges Island.

Georges Island

Een van de haveneilanden in de haven van Boston is Georges Island, ongeveer elf kilometer uit de kust. Het eiland is bij hoogwater ongeveer 160 000 m2 groot, bij laag water valt er nog eens 57 000 m2 land droog. Het hoogste punt van het eiland komt ongeveer 15 meter boven zeeniveau uit. Georges Island is na de kolonisatie door Engeland ongeveer tweehonderd jaar in gebruik geweest voor de landbouw.

Militair gebruik

In 1825 kwam er een eind aan het landbouwgebruik, toen de Amerikaanse overheid het eiland kocht en in gebruik nam voor militaire doeleinden: de bewaking van de Amerikaanse kust. Voor een goede kustbewaking diende er uiteraard het een en ander aan het eiland veranderd te worden. Zo verrees er bijvoorbeeld een groot en stevig fort, dat een groot deel van het eiland in beslag nam: Fort Warren.

Fort Warren

In 1833 werd begonnen met de bouw van een groot fort. Fort Warren was bij het gereedkomen in 1847 een modern fort, een van de beste van het land. Maar tegelijkertijd al wat verouderd door de voortschrijdende militaire inzichten en behoeften. Hoewel het in 1847 al in gebruik werd genomen, is aan de bouw tot 1860 nog doorgewerkt. Het fort werd vooral gebruikt als trainingsfaciliteit en uiteraard als uitzichtpunt over de haven en eventuele militaire bewegingen op zee van vijanden.

Gevangenis

Tijdens de Amerikaanse burgeroorlog deed Fort Warren dienst als gevangenis, om krijgsgevangenen van de Confederatie (de Zuidelijke Staten) te herbergen. Gevangenen werden hier over het algemeen goed behandeld. Onder de gevangenen die hier werden geplaatst waren niet alleen gewone soldaten, maar ook officieren, hooggeplaatste burgers en zelfs de vice-president van de zuidelijke Confederatie, Alexander Stephens, werd hier ondergebracht. De behandeling van de gevangenen werd aangepast aan de maatschappelijke of militaire positie. In het tegenwoordige museum bij Fort Warren zijn voorbeelden te zien van maaltijden die aan de diverse soldaten, officieren of aan de vice-president werden geserveerd.

Vernieuwing en renovatie

Met veranderende militaire mogelijkheden werd het nodig het fort regelmatig aan te passen aan de eisen die de nieuwe tijden met zich meebrachten. Zo werden voorzieningen aangebracht voor geschut, dat werd ingezet voor de kustbewaking. Ook tijdens de Tweede Wereldoorlog werden verbeteringen aangebracht, in deze periode deed het fort dienst als controlecentrum voor de mijnenvelden die in het zuiden van de haven van Boston waren aangelegd. Deze mijnenvelden lagen er als voorzorgsmaatregel tegen eventuele Duitse U-boot aanvallen.

Uit dienst gehaald

In 1947, enkele jaren na afloop van de Tweede Wereldoorlog, is Fort Warren, na honderd jaar in gebruik te zijn geweest, definitief uit de dienst genomen, en had het geen militaire betekenis meer. Sinds die tijd stond het leeg en raakte het fort in verval. Die periode duurde niet lang, in 1958 werd het fort aangekocht door het Metropolitan District Commission, om fort te conserveren en te bewaren voor het nageslacht. En op dat moment kwam het gebruik als recreatiegebied in beeld.

Spookverhaal

Een echt fort moet ook beschikken over een echt spookverhaal, dus auteur Edward Rowe Snow bedacht een verhaal waarmee hij de aandacht vestigde op conservatie en bescherming van het historisch erfgoed dat Fort Warren was. In het Fort zou de geest ronddwalen van de vrouw van een Confederatie-soldaat die hier gevangen zat. In mannenkleren wist ze door te dringen tot het fort om haar man te redden, maar ze werd gepakt en tot dood veroordeeld. Ze wilde echter als vrouw worden gehangen en de soldaten van het fort hadden alleen zwarte stof ter beschikking. Na haar dood zou ze als The Lady in Black in de donkere gangen van het fort doorleven.

Recreatie

Tegenwoordig is Georges Island met het Fort Warren vanaf het vroege voorjaar tot et begin van de herfst in oktober te bezoeken. Neem je in het voorjaar of het najaar de boot vanuit Boston om naar het eiland te gaan, dan krijg je tijdens de tocht naar Georges Island allerlei bijzonderheden te horen over Bosten, de haven en natuurlijk over de eilanden en Georges Island in het bijzonder. Tijdens je verblijf op Georges Island kun er ervoor kiezen zelf te gaan rondkijken op het eiland en in het Fort, de meeste ruimtes zijn gewoon toegankelijk. Je kunt er ook voor kiezen mee te gaan op een rondleiding, de kosten hiervan zitten bij de prijs van je eiland-tour inbegrepen. Wil je na afloop meer weten, dan kun je terecht in de filmzaal of in het kleine museum. Uiteraard kun je op het terras de inwendige mens versterken of in het winkeltje een aandenken kopen voor je weer met de boot teruggaat naar de haven van Boston. Ben je vaker op Georges Island geweest en heb je geen behoefte aan het fort? Geen probleem. Op een van de picknickplaatsen kun je heerlijk uitrusten en genieten van het uitzicht.

Beperkingen

Volgens de wetten van de staat Massachusetts is het gebruik van alcohol op het eiland strikt verboden – een biertje drinken op het terras zit er dus niet in. Ook vuurwerk en vuurwapens zijn hier taboe. Het eiland is bovendien strikt in het afvalbeleid: wat je mee naar het eiland neemt moet je ook mee terugnemen. Dat is uiteraard vooral van toepassing op de recreatieactiviteiten die op de picknickplaatsen plaatsvinden, daarnaast is het een prima algemeen principe: ruim je eigen rommel op!